„Tom Traubert’s Blues (Four Sheets to the Wind in Copenhagen)” to piosenka napisana przez Toma Waitsa, którą postanowiłem dla zabawy przełożyć na polski. Oto rezultaty:
Schlany i krwawi, nie księżyc to sprawił
O co prosiłem się – mam
Więc odchodzę stąd z niczym, hej stary, pożyczysz
Stówkę ten jeden raz?
Chcę iść
W żulerski walczyk, żulerski walczyk
Też pójdziesz ze mną w ten żulerski walc
Koncepcje wyjątkowo stymulujące intelektualnie nie zawsze są najbardziej ciekawe do faktycznej eksploracji w dziele sztuki. Dlatego prosta piosenka popowa bez żadnego przekazu może nam ugrząść w głowie na zawsze, a rozważania Hegla nigdy nie przedostaną się dalej, niż za gałkę oczną patrzącą na jego książkę. Najprościej w świecie – sztuka nie jest koncepcją, a koncepcja nie jest sztuką, niezależnie jak bardzo obie często potrzebują siebie nawzajem.
Czytaj dalej Artystyczna nuda – pierwsze wrażenia z „Czekając na Godota”Albert uciekał przed swoimi myślami w światło księżyca z potężną migreną, z nadzieją na to, że chłodna noc wsiąknie w jego płonące żebra. Drżał wolno naprzód wzdłuż chodnika w rytmie szumu liści nad głową. Krople wody krystalizowały się na jego bokobrodach.
Czytaj dalej Wieczorne zakupyNie ma nic. Nic na niczym w nicości, doprawione odrobiną braku. Pierwotna czarność, w której gnije twoja świadomość, dziecineczko. Teraz możesz naprawdę porządnie nic nie robić. Reagować energiczną wegetacją wobec każdego wydarzenia. Ktoś kiedyś powiedział, że nie da się robić absolutnie nic, ale proszę – ty nie możesz nie robić niczego poza niczym!
Czytaj dalej Najdłuższa noc